Guilmar Pinzon Henao (17) homoseksueel

Student MBO Audiovisueel Mediacollege in Amsterdam

Geboren en getogen in Amsterdam

“Het loopt gewoon allemaal kut.”

Ik ben om de hoek van het opvangcentrum waar we hebben afgesproken en heb Guilmar aan de lijn. We mogen van de huisbaas niet fotograferen op zijn kamer en bij zijn moeder kan hij ook niet terecht. We spreken toch maar af op het adres van zijn moeder in de hoop dat dat gaat lukken. In Amsterdam Nieuw-West staat Guilmar voor de deur en samen gaan we eerst het park in de buurt in.

Zijn moeder is een Colombiaanse vrouw die door haar huwelijk met een Nederlandse man op haar eenentwintigste voor het eerst in Nederland terecht is gekomen. Zijn oudere halfzus uit een andere relatie woont in Noord-Amerika en uit een latere relatie met een Mexicaanse man is Guilmar in Nederland geboren. Zijn vader heeft hij tot z’n vierde door de telefoon gesproken, daarna is dat verwaterd. “Maar wat je niet kent kun je ook niet missen.” Zegt Guilmar.

Hij vertelt dat hij altijd samen met zijn moeder in Amsterdam heeft gewoond en een redelijk onbezorgde jeugd heeft gehad.

Zijn kleine en kleurrijk opgemaakte moeder doet met een zuurstof inhalator in haar ene hand de voordeur op de eerste verdieping open met haar andere hand en begroet mij hartelijk. Zijn neef komt ook hallo zeggen en ergens hoor ik diens vrouw praten. In de slaapkamer staat naast de twijfelaar van zijn moeder dat deels als keukenkast fungeert Guilmar’s bed. Het is donker. We zitten in het gezellig ingerichte woonkamertje van Casa Pinzon Henao.

Guilmar merkte rond zijn twaalfde dat hij jongens mooier vond en niet keek naar meisjes. Pas op de middelbare school toen hij veertien jaar was ontdekte hij dat op jongens vallen anders is dan de geaccepteerde standaard en dat daar een naam voor bestond.

Door te googelen kwam hij bij Jong&Out terecht en ging dat weekend gelijk naar een meeting in Amsterdam. “Het was heel fijn, het viel me op dat gay mensen heel open en veel vriendelijker waren. Ik vond het heel mooi en ze bieden je daar steun ook in het helpen je uit de kast te komen.

Op mijn vijftiende verjaardag vertelde ik het mijn moeder. Ik wist dat ze er niet heel positief over was maar deze consequenties had ik niet voorzien.

Ze reageerde gelijk met ‘Haha gay, nee je maakt maar een grapje.’ Mijn moeder is alcoholist en in die periode begon ze extreem te drinken. Ze wordt dan weleens gek en agressief. Het was alleen maar drama thuis met veel ruzies, hatelijke grappen en opmerkingen als ’Ik heb een zoon gekregen, geen dochter.’”

Guilmar voelde zich slecht. Jeugdzorg werd betrokken door de GGD en hij zakte op school  van Mavo naar VMBO kader. “Mijn moeder is een sterke vrouw, heel taai. Ze weigerde ook gesprekken aan te gaan met een psycholoog.” Zijn halfzus heeft vanuit de andere kant van de wereld druk uitgeoefend op hun moeder om het te gaan accepteren en ook door de confrontatie met zijn leuke vrienden is zijn moeder zich langzaam milder gaan verhouden tot haar zoon.

Op school verliep ondertussen zijn coming out wat rustiger. Guilmar liet zichzelf steeds meer zien. “Op mijn school was zeker 80% islamitisch, dat was denk ik wel iets moeilijker maar in de derde klas leerde ik een homoseksuele jongen kennen die zich nergens wat van aantrok. Hij kwam er gewoon voor uit. Het boeide hem niks en er overkwam hem ook niks. Dat was een groot voorbeeld voor mij. In de vierde klas kwam ik echt uit de kast. Kinderen kwamen wel naar me toe: ‘Guilmar is het waar!?’ en dat ze dan helemaal stuk gingen of dat iemand ‘homo’ kuchte als ik langs liep. Ik sprak gewoon leraren aan als er iets gebeurde en leerde dat kinderen zelf vaak gepest waren als ze zich zo gedroegen. Ik voelde me daarom niet echt gepest. In de vierde was ik gewoon de homo van de school.”

De examens stonden voor de deur en van Jeugdzorg kreeg Guilmar de kans om te kiezen voor een plek in een opvangcentrum zodat hij daar in een eigen kamer rustig zou kunnen studeren en daarna onder begeleid wonen leren zelfstandig te gaan wonen. Hij kan nu kiezen waar hij slaapt, afhankelijk van wat hij te doen heeft en de stemming thuis.

Guilmar is begonnen met de mediaopleiding die hij al vanaf zijn twaalfde wilde gaan doen. “Het is daar heel relaxed. Alles kan, niks is gek, dat is echt lachen.” Hij zit op z’n plek. “Ik wil deze vier jaar afmaken en daarna naar de filmacademie.”

“Sinds een half jaar single, voor nu gewoon lekker school.” Gelukkig is zijn moeder inmiddels helemaal bijgedraaid. “Ik wist dat ze het niet echt zo bedoelde en dat ze dronken was en in shock. De tijd die ik nodig heb gehad om mijzelf te accepteren heeft mijn moeder ook nodig gehad om mij te accepteren. Ik sta gewoon te dicht bij haar.”

“Ik gebruik geen drugs, ik rook niet en ik drink niet. Mijn moeder is echt een groot voorbeeld: Zo wil ik niet worden later dus dát doe ik ook niet. Misschien dat ik wel een keertje wat ga drinken als ik er klaar voor ben maar verder zeker niks.”

Met veel bewondering omhels ik Guilmar gedag. Hij oogt knap en stoer, komt lief en zacht over maar gelijkertijd moet hij minstens net zo sterk en taai zijn als zijn moeder.. Wat een onverschrokkenheid en wilskracht.